Özgül öğrenme güçlüğü, yetişkinlik dönemine kadar tanınmasa da, okul çağında başlayan bir nörogelişimsel bozukluktur. Öğrenme güçlüğü, birinin öğrenme yeteneğinin temelini oluşturan okuma, yazma ve matematik olmak üzere üç alandan birinde devam eden yetersizliği ifade eder. Etkilenebilecek diğer özel beceriler arasında düşünceleri yazılı kelimelere koyma, heceleme, okuduğunu anlama, matematik hesaplama ve matematik problemlerini çözme yeteneği sayılabilir. Bu becerilerdeki zorluklar, tarih, matematik, fen bilimleri ve sosyal bilgiler gibi öğrenme konularında zorlanmalara neden olabilir ve günlük aktiviteleri etkileyebilir.

Okul çağındaki çocukların yaklaşık yüzde 5 ila 15’i öğrenme güçlüğü ile mücadele ediyor. Öğrenme bozukluğu olanların yaklaşık yüzde 80’i özellikle okuma bozukluğuna sahiptir (genellikle disleksi olarak adlandırılır). Öğrenme güçlüğü çekenlerin üçte birinin, dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğuna (DEHB) sahip olduğu tahmin edilmektedir.

Öğrenme bozuklukları, tanınmadığı ve yönetilmediği takdirde, bir kişinin yaşamı boyunca akademik başarısının düşük olmasının ötesinde sorunlara neden olabilir. Bu problemler arasında daha fazla psikolojik rahatsızlık riski, genel olarak daha düşük ruh sağlığı, işsizlik ve okulu bırakmak bulunmaktadır.

TEŞHİS

Öğrenme bozukluğu örgün öğretim başlamadan, okul öncesi dönemde de teşhis edilebilir. Belirli bir öğrenme bozukluğu tanısı alabilmek için, bir kişi dört kritere uymalıdır.

1) Hedeflenen yardıma rağmen aşağıdaki alanlardan en az birinde en az altı ay zorluk çekmek.

*Zorluk okuma (örneğin, yanlış, yavaş ve çok fazla çaba ile)

*Okunanın anlamını anlamada zorluk

*Yazım zorluğu

*Yazılı anlatımda zorluk (örneğin, gramer, noktalama işaretleri veya organizasyonla ilgili sorunlar)

*Sayı kavramlarını, sayı gerçeklerini veya hesaplamayı anlama zorluğu

*Matematiksel akıl yürütme zorluğu (örneğin, matematik kavramlarını uygulamak veya matematik problemlerini çözmek)

2) Çocuğun yaşı için beklenenin altında olan ve okul, iş ya da günlük faaliyetlerde sorunlara neden olan akademik becerilere sahip olmak.

3) Bazı insanlarda yetişkinliğe kadar önemli sorunlar yaşamamış olsa bile, okul çağındaki zorluklar ile başlaması. (akademik, iş ve günlük talepler büyük olduğunda).

4) Öğrenme güçlüğüne; zihinsel yetersizlik, görme veya işitme problemleri, nörolojik bir durum (örneğin, pediatrik inme), ekonomik veya çevresel dezavantaj gibi olumsuz koşullar veya konuşma / anlama zorlukları gibi diğer koşullar neden olarak gösterilemez.

Bir gözlem, görüşmeler, aile öyküsü ve okul raporlarının bir kombinasyonu ile teşhis konur. Nöropsikolojik testler, belirli bir öğrenme bozukluğu olan bireye yardım etmenin en iyi yolunu bulmak için kullanılabilir.

ÖZGÜL ÖĞRENME GÜÇLÜĞÜ 3 ALT BAŞLIKTA İNCELENMEKTEDİR.

Disleksi, okuma zorluğunu ifade eden bir terimdir. Disleksili bireyler, bir sayfada gördükleri harfleri yaptıkları seslerle ilişkilendirmekte zorluk çekerler. Sonuç olarak, okuma yavaş, zahmetli ve onlar için akıcı bir süreç değildir.

Okumadaki problemler okumayı öğrenmeden önce bile başlar, örneğin çocuklar konuşulan kelimeleri hecelere bölme ve kafiyeli kelimeleri tanıma gibi. Disleksili bireyler doğruluk ve heceleme konusunda da zorluk çekebilirler. Doğru veya akıcı kelime tanıma zorlukları ve kod çözme yetenekleriyle karakterizedir. Bu zorluklar tipik olarak, dilin fonolojik bileşeninde, diğer bilişsel yeteneklerle ve etkili sınıf öğretiminin sağlanmasıyla ilgili genellikle beklenmeyen bir yetersizlikten kaynaklanmaktadır. Okuduğunu anlama problemlerini ve kelime dağarcığını ve arka plan bilgisinin gelişimini engelleyebilecek düşük okuma deneyimini içerebilir.

Ergenler ve yetişkinler de dâhil olmak üzere disleksili bireyler, genellikle okuma içeren aktivitelerden kaçınmaya çalışırlar (zevk için okuma, talimatları okuma). Genellikle resim, video veya ses gibi diğer ortamları çeker.

Disgrafi, düşüncelerini kağıda dökmekle ilgili zorlukları tanımlamak için kullanılan bir terimdir. Yazma ile ilgili sorunlar, imla, dilbilgisi, noktalama işaretleri ve el yazısı ile ilgili zorluklar içerebilir. Daha yaygın olarak “yazılı anlatım öğrenme bozukluğu” olarak bilinen disgrafi, yazılı anlatımda zorluk çeken bir öğrenme bozukluğudur. Disgrafi, yazım, el yazısı ve düşüncelerin yazıya çevrilmesi ile ilgili sorunlara neden olabilir.

Disgrasili öğrenciler harf, sayı ve kelimeler oluşturmakta zorlanabilir ve aynı zamanda düşünmek ve yazmakta zorlanabilirler. Vücut pozisyonu ayarlayamama, gözlerin kağıda çok yakın olması, kağıt üzerindeki harfler ve kelimeler arasındaki eşit olmayan boşluklar veya satırlar ve kenar boşlukları içine yazma zorluğu, harflerin yanlış yönlendirilmesi (dikey veya yatay olarak), not alma gibi aynı anda hem düşünme hem de yazma gerektiren görevlerle sorun yaşama gibi belirtiler gösterebilmektedir.

Daha ciddi durumlarda, öğrenci kalemi düzgün tutamayabilir veya düz bir çizgi çizemez.

Diskalkuli, sayı ile ilgili kavramları öğrenme ya da matematik hesaplamalarını yapmak için sembol ve işlevleri kullanma güçlüğünü tanımlamak için kullanılan bir terimdir. Matematik problemleri, sayı algısı, matematiksel terimleri ezberlemek, matematik hesaplamaları, matematik muhakemesi ve matematik problemlerini çözme gibi zorlukları içerebilir. Ölçme, zaman söyleme, para sayma ve sayı miktarlarını tahmin etmede zorluk, matematik ve problem çözme stratejileri ile ilgili konularda zorluk, rakamları gerçek hayattaki durumlara bağlamada zorluk veya öğeleri boyuta göre sıralamada zorluklar gibi belirtiler gösterebilir.